Van jullie correspondent uit de USA.
Hier zit ik dan. 212 dagen na onze emigratie naar de USA. Ik begin het eindelijk een beetje te beseffen allemaal. Wat een rollercoaster is het geweest van eind november 2021 beslissen om te gaan, tot nu. Afscheid nemen van familie, vrienden en werk. Ik weet dat het lang geleden is maar het voelt als gisteren. De wereld draait door en ik sta af en toe even stil.
Man aan het werk (voor zijn werk zijn we überhaupt hier heen vertrokken), kids op school, eindelijk een nieuw thuis, na 5 maanden van de ene naar de andere tijdelijke huisvesting te zijn gegaan, en nu tijd voor mij! Na bijna 20 jaar in het winkelvastgoed in Nederland te hebben gewerkt ben ik reuze benieuwd naar hoe het hier aan toe gaat!
Wij wonen in een dichtbevolkt gebied en de dichtstbijzijnde supermarkt (Giant van Ahold Delhaize) is 5 minuten rijden dus prima te doen. Onderweg daarnaartoe kom ik vier nagelsalons, een autobandenwinkel, een Starbucks, een Dunkin Donuts en weet ik niet hoeveel andere grote ketens tegen. Overal zie je winkels. Draaien ze allemaal even goed? Nee, dat zeker niet. Tijdens een sollicitatiegesprek met een grote particuliere belegger gaven ze aan dat velen het lastig hebben om na de verplichte Corona sluitingen weer terug te komen van de betalingsachterstand die is opgebouwd. Er zijn veel particuliere eigenaren die niet bereid zijn geweest een deel van de huur kwijt te schelden.
De bedrijven die niet kunnen overleven hebben twee opties, een indeplaatsstelling of een faillissement aanvragen wat vaak een persoonlijk faillissement betekent hier. Op de wat meer afgelegen plekken is er ook best wel wat leegstand te zien. Maar desondanks wordt er nog steeds druk bijgebouwd. Van wat ik hoor is er wel degelijk een mindset verandering gaande. Waar vroeger werd gedacht, geen goede huurder, dan maar leegstand, verandert naar, laten we kijken naar tijdelijke huur, of een lagere huur, en dan maar gevuld.
In Nederland zijn we druk met het ‘branden’ van onze centra. Groot of klein. Hier wordt er bij de boodschappencentra niet aan branding gedaan. Ja, ze hebben langs de weg een aankondiging geplaatst welke winkels er te vinden zijn, maar je zal op social media geen berichten vinden. Boodschappen doen is noodzakelijk, dus mensen weten je toch wel te vinden, dat geloven ze hier en dat dragen ze uit.
De dagelijkse boodschappen centra noemen ze hier in de regio “squares’. Hier vind je een anchor tenant, vaak een grote supermarkt of Target en daarom heen drankwinkels, zonnestudio's, nagelsalons, Marshalls, Homegoods en veel, veel restaurants met een drive through, want je auto uit gaan voor een koffie, pff dat doe je natuurlijk niet.
De laatste jaren zijn ook Lidl en Aldi toegetreden tot de Amerikaanse markt. Ik merk dat Amerikanen het nog lastig vinden om in deze suermarkten boodschappen te doen. Langs het voetbalveld, merk je dat vooral inwoners met Europese of Zuid Amerikaanse roots hier wél naartoe gaan. Voor mij betekent het af en toe een herkenning met Nederlandse producten, aangezien chocolade eitjes, stroopwafels en croissants uitsluitend hier te verkrijgen zijn. (Lucky me!)
Wat geweldig is in Amerika is het retourbeleid. Alles waar je niet tevreden over bent, daar krijg je zonder problemen direct je geld op terug! Of het nou in een normale winkel of supermarkt is. Kwaliteit vinden ze enorm belangrijk.
In mijn volgende blog vertel ik je graag wat over de consumptiemaatschappij en loyalty programma’s.
Hopelijk tot dan!
Hartelijke groeten van Mandy
Ik ben Mandy van Dijken-Mouthaan, inmiddels inwoner van Pennsylvania USA, sinds 2003 actief en energiek werkzaam in het Nederlandse vastgoed. Begonnen bij de grootste beheerder en daarna carrière gemaakt bij inst. belegger a.s.r. real estate. (Retail) Toen ons gezin de kans kreeg een nieuw leven buiten Nederland op te bouwen, mijn man kreeg namelijk een nieuwe functie bij zijn huidige Amerikaanse werkgever aangeboden, besloten we de stap in the States te wagen! Graag houd ik feeling met het Nederlandse en internationale vastgoednetwerk door en met Sociëteit Vastgoed International, want ik zie veel nieuwe deuren die geopend kunnen worden. Graag neem ik jou op regelmatige basis mee op de avonturen die we hier beleven en deel met plezier de ontwikkelingen van de real estate industry. Daarnaast neem ik je graag mee op significante verschillen in (werk) cultuur.